"İsrail Neden Bu Kadar Acımasız?" başlıklı son yazım üzerine, siteye yorumlarıyla devamlı katkıda bulunan değerli bir okur "iyi ama bir önceki yazınızda da Hamas'ın ateşkesin kesilmesinden sorumlu olmadığını yazmıştınız, çelişki yok mu" mealinde bir soru sordu. Ben site üzerinden bana gelen soruları vakit darlığı nedeniyle cevaplayamıyorum. (Bunun için de lütfen kusuruma bakmayın.) Ama bu konunun önemine binaen, bir şerh düşeyim. İsrail ile Hamas'ın arasındaki altı aylık ateşkes bitince, Hamas bunun sürmeyeceğini açıklamış, bunun üzerine İsrail saldırısı başlamış, ben de ilk yazdığım yazıda "Hamas keşke böyle yapmasıydı" anlamında bir yorum getirmiştim. Sonra Hamas'ın meseleyi nasıl gördüğüne dair de bir yazı yazdım; daha önce atladığım bir gerçeği, ateşkes süresince de İsrail saldırılarının sürdüğünü aktardım. Bu yanlışımı da belirttim. Fakat bu durum, yine de Hamas (ve Filistin halkı) için ne tür bir mücadele yönteminin doğru olacağı konusunda genel kanımı değiştirmiş değil. Benim tutumumun özü şudur: Askeri yönden yüzlerce kat güçlü olan İsrail'e karşı silahlı mücadele yoluyla bir yere varmak imkansızdır. Silahlı mücadele belki "sesinizi duyurmaya" ve karşı tarafı yıldırmaya yarayabilir, ama onu daha fazla saldırganlaştırabilir de. Dahası bir de eğer sivillere yönelirse davanızın meşruiyetini zedeler. Hamas'a bunları izah etmeye çalışmak, Hamas'a karşı İsrail tarafına geçmek gibi bir anlama kesinlikle gelmez. Aslında, açık konuşayım, şu an ateş altında bulunan, çocuk-kadın ayırmaksızın öldürülen mazlum Hamas üyelerine kalbi bir yakınlık duymamak benim için mümkün değildir. Ama bazen kalbi yakınlık duyduğunuz insanların da hatalı olduğunu düşünebilirsiniz. Kaldı ki ateşkesin sonunda Hamas içinde iki ayrı görüş ortaya çıktığı, Gazze'deki İsmail Haniye'nin her şeye rağmen ateşkesi uzatmak istediği, Şam'daki Halid Meşal'in ise bunun aksi yönünde tutum izlediği biliniyor. İnsan, mevcut duruma bakınca, "keşke Haniye'nin dediği olsaydı" diyor. Haniye bir kaç yıl önce de Zaman'da yayınlanan bir demecinde "barış karşılığında İsrail'i tanımanın mümkün olduğu"ndan söz etmiş, sonra (muhtemelen içerden gelen tepkiler nedeniyle) bu açıklamadan geri adım atmıştı. Tüm bunlara -- ve İsrail'in vahşetine -- baktığımda, Filistin'in daha fazla acı çekmemesi için, diplomasiyi tercih etmek gerektiği sonucuna varıyorum. Peki ama diplomasi yoluyla Filistin'in kurtuluşu sağlanabilir mi, İsrail buna razı olacak bir devlet midir, bunu da yarın yayınlanacak Star yazımda ele aldım. Bu vesileyle mazlum Filistin halkına sabır ve metanet diliyor, Allah yardımcıları olsun diyorum.